Terrestrial Verses

In negen verschillende verhalen worden burgers in Teheran gekleineerd door autoriteitsfiguren, gaande van leraren tot overheidsmedewerkers. Een vrouw wordt beschuldigd van autorijden zonder hoofddoek, een filmmaker wordt gecensureerd en een leerling wordt op het matje geroepen omdat ze lijkt naar school te zijn gekomen achterop de motorfiets van een jongeman.

De bureaucratische bochten waarin de personages zich moeten wringen in Alireza Khatami en Ali Asgari’s ‘Terrestrial Verses’ mogen dan typisch zijn voor het huidige Iran, toch voelen ze ook hier heel herkenbaar aan. De donkere humor en gestileerde decors doen denken aan de films van Roy Andersson, maar de absurde, kafkaëske dialogen zijn helaas meer geworteld in de realiteit.